శుష్క హాసం

నలుగురిలో ఉన్నా ఒంటరిగానే  ఉంటున్నాను,

పదుగురితో ఉన్నా పరధ్యానంగానే  ఉంటున్నాను.

అందరి నవ్వుల్లో సహజత్వం ఉంటే...

నా నవ్వులోని  కృత్రిమత్వం... 

నాకు కూడా  స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.

నా పెదవిపై విరిసే శుష్క హాసాన్ని..

లోకం గుర్తిస్తోంది...

వింతగా చూస్తోంది...

కారణాలు వెతుకుతోంది...

నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది...

మనసులోని  బాధని...

చిరునవ్వుల ముసుగులో దాచాలనే 

నా వ్యర్థ ప్రయత్నం ఇంకెంత కాలం చెయ్యాలో?

నా నిర్జీవమైన చిరునవ్వుకి 

ప్రాణమున్నట్లుగా  చూపాలంటే ఇంకెన్ని రంగులు పూయాలో???