అరుణ వర్ణంతో మెరుస్తోంది......
నే సరసమాడే సమయాన,
ఎరుపెక్కిన నా చెలి సిగ్గుల గులాబి బుగ్గలా......
గ్రీష్మపు అపరాహ్నం
అగ్ని చినుకులు కురిపిస్తోంది .....
నా ప్రేయసి నాపై అలిగినపుడు వదిలే
వాడి-వేడి వాక్కుల బాణాల్లా .....
సాయం సంధ్యా సమయంలో...
చల్లగా వీచే పిల్ల తెమ్మెర
హాయినిస్తోంది
నా మనసుని తాకే నా సఖి పంపిన
ప్రణయ సమీరంలా ....
రజనీ కాంతపై వెన్నెల రాజు
రజత వర్షం కురిపిస్తున్నాడు....
నా చీకటి గుండె పై....
నా నెచ్చెలి చేసిన అక్షర నక్షత్రాల చేవ్రాలులా......
nice
ReplyDeletethank you prince...:-)
Delete@sri
Very impressive! ఉదయం, మధ్యానం, సాయంత్రం, రాత్రి అన్ని వేళలో ప్రేయసి జ్ఞాపకాలు!
ReplyDeleteప్రకృతి-నువ్వు-నేను అన్నట్టుంది.
ధన్యవాదాలు వెన్నెల గారూ!
ReplyDelete'ప్రకృతి -నువ్వు-నేను' పేరు ఈ కవితకి పెట్టేసుకోవచ్చు...
@శ్రీ
wow....super sri garu...
ReplyDeleteanother marvellous thing from you..
sree garuu enda kuda vennelani talapinchede prema bha kavitwaniki saraina ardaanni ichharu. padaala pondika baagubdi
Deletethank you very much seeta gaaroo!
Delete@sri
nenu cheppali anukunnadi bhava kavitwam
ReplyDeletethank you faatimaa gaaroo!
Deletemeeru vraase saamajika spruha unnavi vraadaamani prayatnam chestunnaanandoy!...modati prayatnam twaralo mee munduntundi...@sri
super blog
ReplyDeletewelcome to my blog prasad gaaroo!
Deletethank you very much for your super compliment...
mee blog lo links choosaanu photos baagunnayi.
@sri