|| ఎప్పటికో ||

శ్రీ తన్మయ్ బుఖారియా జీ రచనకు స్వేఛ్చానువాదం || ఎప్పటికో || అన్ని దిక్కులలోని చీకట్లన్నీ ఒక్కటైపోయాయి. కొడిగట్టిన నా చేతిదీపం ఎప్పటిదాకా వెలుగుతుందో ? ముసురుకుంటున్న తిమిరాలను ఎప్పటికి తొలగిస్తుందో ? ఎముకలుకొరికే చలిగాలులను చీల్చుకుంటూ... అడుగుపెడుతున్న వసంతాన్ని అడ్డుకుంటున్నాయి... ఎందుటాకుల కాలంతో శాశ్వతసంధి చేసుకున్న సుడిగాలులు కాపలా కాయల్సిన తోటమాలే ... తోటకు శత్రువైపోతుంటే, ఆపత్కాలంలో కొమ్మలపైన గూళ్ళలో చిక్కుకున్న పక్షిపిల్లల ఆర్తనాదాలను ఎవరు వింటారో ? వాటి ప్రాణాలను ఎవరు రక్షిస్తారో ? వికృతంగా అరిచే గుడ్లగూబలు సంగీతసామ్రాజ్యాన్ని ఆక్రమిస్తుంటే... మధురస్వరాలాపన మాత్రమే తెలిసిన కోకిలలు ప్రాణాలను త్యాగిస్తున్నాయి. గతంలో కుహుకుహులతో కలకలలాడే ఈ వనానికి పూర్వవైభవం ఎప్పటికి వస్తుందో ? तन्मय बुखारिया जी की कविता : संगठित सारे अँधेरे होगये एक मेरा दीप कबतक टिमटिमाये ... तम हटाये आँधियों ने संधि करली ...पतझड़ों से अल्पमत में होगई है अब बहारें बाग़ का दुश्मन बना खुद बाग़बान प्रश्न है बुलबुले किसको पुकारें पद प्रतिष्टा बाँटलिए उल्लुओं ने कोकिलाएं आत्मह्त्या कर रही है इस चमन को कौन मरने से बचाएं