తెలితరగల నురుగులకి
నీ చిరునవ్వుల అందాన్నిస్తే...
తీరాన్ని తాకే అలలకదలికలకు
నీ నుదిటిని తాకే ముంగురుల సౌందర్యాన్నిచ్చావు.
ఒడ్డున దొరికే ఆల్చిప్పలకి
నీ సోగకళ్ళ సొగసులనిస్తే...
రవికాంతులపేర్లతో మెరిసే జలాలకి
చూపుల మిలమిలలనిచ్చావు.
అరుదైన దేవశంఖాలకు
నీ కంఠపు ఆకారాన్నిస్తే...
కదిలే మీనాలకు
నీ కనుపాపల చంచాలత్వాన్నిచ్చావు.
సాగరగర్భాన దొరికే మౌక్తికాలకు
నీ మాటల మెరుపులనిస్తే...
పగడాల దీవులకు
నీ పెదవుల అరుణాన్నిచ్చావు.
నీటిమొక్కలనల్లుకునే హరితలతలకు
నీ మేని ఒంపులనిస్తే...
ఎగసిపడే కెరటాలకు
మిడిసిపడే నీ యవ్వనాన్నిచ్చావు.
అనంతమైన సైకతరేణువులకి
నీ ఒంటినలుగుల నక్షత్రాలనిస్తే
నిశ్చలమైన తీరానికి
నీ ముఖంలోని ప్రశాంతతనిచ్చావు.
నిజానికి అన్ని దానాలకి...
నీ ముందు దోసిలొగ్గే “యాచకుడే”
సర్వ సంపదలను తనలో దాచుకున్న ఆ “రత్నసాగరుడు”. ...@శ్రీ
అనంతమైన సైకతరేణువులకి
ReplyDeleteనీ ఒంటినలుగుల నక్షత్రాలనిస్తే
నిశ్చలమైన తీరానికి
నీ ముఖంలోని ప్రశాంతతనిచ్చావు
చాలా నచ్చేసిందండి
బోల్డు ధన్యవాదాలు పద్మ గారు :-)
ReplyDelete