06/02/2014

|| అస్తిత్వం ||


నీలో ఉన్నది నేనైతే 

నీతోడుంటానంటూ
నీతోడంటూ
నా తోడైనది నీవే 

ప్రతి నిమిషం నిన్ను
నీడలా వెంబడించేది నేనైతే,
నా నీడై నాకు తెలియకుండానే
నన్ను అనుక్షణం అనుసరించేది నీవే

నిన్ను ప్రేమిస్తున్నది నేనైతే
నా ప్రేమగా మారిపోయింది నీవే.
నీవు ప్రాణప్రదమన్నది నేనైనా
నాలో ప్రాణదీపమై అఖండ కాంతులు వెదజల్లేది నీవే.

నీ మదిలో చిత్రించుకున్నది
నా రూపమైనా
చిత్రంగా మదినే నీ చిత్రంగా మార్చేసుకున్నది
మాత్రం నీవే...నీ ప్రణయమే.

"నీవు సగం నేను సగం"
అనే అర్ధనారీశ్వర ఆరాధనం నీదైతే...
నీవే నేను... నేనే నీవు
ఒకరు లేకుంటే వేరొకరికి అస్తిత్వం లేదనే
రాధామాధవీయతత్వాన్ని నిత్యం స్మరించేది నేను...@శ్రీ 

|| పాదాల గుర్తుల కోసం ||








మరువలేకున్నాను 

నీమోముపై ముంగురుల సోయగానికి 
కెరటాలు సైతం చిన్నబోయిన విషయం

నీ పాదాలు కడిగి
ప్రతి కెరటం పావనమైన సంగతి.

నీ కాలి మువ్వలతో 
తరగలకి సవ్వడి నేర్పిన దృశ్యం

నీ వేళ్ళ సవరింపులకి 
ఫక్కుమన్న కెరటాల నురుగులని 

మనం విశ్రమించిన ఏకాంత తీరాలలో 
ప్రతి రేణువు పులకించిన మనోహర చిత్రాన్ని 

కలిసి నడిచిన సప్తపదుల మొత్తాన్ని 
సాగరుడు అలలతో నేర్పుగా దొంగిలించడం.

అందుకే
తీరమంతా జల్లెడ పడుతున్నా
మనం కలిసినప్పుడు జాలువారిన నీ నవ్వుపూలకోసం...
సంద్రంలో వల వేస్తూనే ఉన్నా
ఇసుకలో కలిసి నడిచిన మన పాదాల గుర్తుల కోసం...  ...@శ్రీ