|| కవిత్వమంటే ||

|| కవిత్వమంటే || 

పట్టెడు అక్షరాల్లో 
పుట్టెడు భావాలు గుప్పించడమే.

అక్షరాలకి
అందమైన భావాల రంగులు పూయడమే.

అక్షర(య)గనుల్లో
భావాల మణులను వెలికితీయడమే.

అక్షరఖడ్గాలతో
భావప్రహారాలు చేయడమే.

అక్షరాణువులతో
భావవిస్ఫోటనం చేయడమే.

అక్షరలక్షలతో
భావాలను అమూల్యం చేయడమే.

అక్షరసుమాలతో
భవ్యమైన భావమాలికలు అల్లడమే.

అక్షరవిత్తులతో
భావాలసేద్యం చేయడమే.

అక్షరకపోతాలకు
భావవ్యక్తీకరణలో స్వేచ్చను నేర్పించడమే.

అక్షరాలతో అలవోకగా ఆడుకోవడమే
పదాలతో పదనిసలు పలికించడమే
అక్షరాల ఇటుకలతో భవ్యమైన భావసౌధాలు నిర్మించడమే...@శ్రీ

|| నా వసంత కౌముది ||

ఏ నీలిసాగరాల తరంగాలు నేర్పాయో
నీ కురులకి ...నా ఊపిరుల వాయులీనాలకి నాట్యమాడమని

ఏ విలుకాడు నేర్పాడో శరప్రయోగాలు 
నీ కన్నులకి ...గురితప్పకుండా నా మదిని భేదించమని

ఎ నదులు నడుం బిగించాయో
నీ నడుముకి కొత్త ఒంపులు నేర్పేందుకు

మావి చివుళ్ళు మెక్కిన ఏ కోయిల నేర్పిందో గానాలు
నీ గళానికి...మత్తెక్కించే గానంతో నన్ను వశపరుచుకోమని

ఏ దివ్యసుమాల మకరందం గ్రోలాయో
జుంటితేనెల మాధుర్యాన్ని మాటలలో కలిపే నీ అధరాలు

ఎ లతల వద్ద నేర్చాయో నీ బాహువులు
ఇంత చక్కని అల్లికలు...నను వదలని పెనవేతలు

ఎన్ని పున్నములు కలగంటున్నాయో
నీ వన్నెల నృత్యానికి యవనికగా మారాలని

ఎన్నెన్ని వసంత కౌముదులు పోటీ పడుతున్నాయో
నాలో నీవు కుమ్మరించిన వసంతాలకి నీడగానైనా ఉండాలని

నా కనులు ఎన్ని కలలలో స్వప్నాలు చూస్తున్నాయో
నీతో కలిసే ప్రతి స్వప్నం...కలలో కూడా కల్లలు కాకూడదని...@శ్రీ 

|| సుకుమారివి నీవే ||

విరబూసిన సౌందర్యం 
విరిసిన నీ ముఖారవిందం
భ్రమరాలకి ఆకర్షణం
అందాలకి నందనం...


సిరి మల్లెల మెరుపును ధిక్కరిస్తోంది
నెలవంకను తలపించే చిరునవ్వు
కంటివెలుగును అడుగుతాయి తారకలు
ఒక్క రేయికైనా ఆ తళుకులను తమకీయమని.


కన్నె ప్రాయపు అందాలు
మనసు దోచే సౌందర్యాలు
సౌందర్యాల నిధివి నీవు
నిశి ఎరుగని రాకాశశి నీవు
వెన్నెల పంచే వన్నెల విసనకర్రవి
నిండు అమాసకి సైతం పున్నమినిచ్చే ముగ్ధవి.


నీలిసంద్రం తరగలకి ఉరుకులు నేర్పుతూ
నీ నుదుటిని ముద్దాడే ముంగురులు.


వెన్నెలకే వన్నెలను అందించే
కాంతుల దొన్నెలు నీ కన్నులు
దేవశంఖం లాంటి నీ మెడకు అలంకారంగా
నీ నవ్వులమాలికనే నీకర్పించాను ముత్యాలసరంగా.


అందాలకు పాఠాలు నేర్పిస్తావు
అందంగా ఎలా ముస్తాబవాలో
సెలయేటికి గలగలలు నేర్పిస్తావు
నీ మాటల పరవళ్ళతో


సౌందర్యాల నిధివి నీవే
నిశి ఎరుగని రాకాశశి నీవే
సౌకుమార్యానికి కోమలత్వం నేర్పే సుకుమారివి నీవే

॥ నాన్న॥

మలిబడికి తొలిమెట్టు 'నాన్న' 
బైటి ప్రపంచాన్ని చూపే దివ్య దృష్టి 'నాన్న' 


కొడుకు బైక్ కోసం
తన సైకిల్ జీవితాన్ని పొడిగిస్తాడు 'నాన్న' 
కూతురు చలువటద్దాల కోసం
పగిలిన అద్దాలలోనుంచే ఫైళ్ళు చూస్తాడు 'నాన్న' 


మేఘంలా గర్జిస్తూ
కరుకుగా కనబడతాడు 'నాన్న'
తొలకరిజల్లు లాంటి ప్రేమను
మదిలో దాచుకుంటాడు 'నాన్న' 


పండుగలకి పుట్టినరోజులకి
కొత్తబట్టలున్నాయంటాడు 'నాన్న'
పిల్లల సంబరాల అంబరంతో
మాసికల చొక్కాను కప్పేసుకుంటాడు 'నాన్న' 


తాను ముళ్ళబాటలో నడిచినా
పిల్లలకి పూలబాటౌతాడు 'నాన్న'
అహర్నిశలూ కుటుంబశ్రేయస్సుకే
తన జీవితాన్ని అర్పిస్తాడు 'నాన్న' 


నాన్నంటే నిస్వార్ధానికి
మారుపేరని నమ్ముతాను
నాన్నంటే 'విశ్వరూపమని'
విశ్వానికి ఎలుగెత్తి చాటుతాను. ...@శ్రీ

॥ గోరింట పంట ॥

ఆషాఢం కోసం ఎదురుచూస్తూనే ఉంటుంది గోరింట 
నీ సుతిమెత్తని చేతిలో పండిపోవాలని 
సిగ్గులజల్లుతో తడిపేస్తుంది గోరింట నీ చేతిని
హరితమేఘమై కమ్ముకుంటూ


నీ అరచేత పండిన గోరింట...
తొలి-మలిసంధ్యలకి
సూరీడు అద్దిన అధరాల అరుణాన్ని ధిక్కరిస్తుంది
అరచేతి మధ్యలోని గుండ్రని చందమామ...
వెన్నెల మైదానంలో పరుండిన
పగడాల జాబిలిని తలపిస్తుంది


పండిన గోరింటలు
నీ అరచేతి కాన్వాసులో
చిత్రవిచిత్రమైన చిత్రాలై మురిసిపోతాయి
గోరింట నవ్వులని కెంపులు కాజేస్తాయి...
నవరత్నాలలో మెరుగ్గా కనబడాలని


గోరింట ... నీకు కొత్త కాదులే
నీ బుగ్గల్లో పండుతుంది
సిగ్గులు ఒలికిపుడు
నీ కన్నుల్లో మండుతుంది
నాపై అలిగినపుడు
నీ చేతుల్లో కొలువౌతుంది
నా వేళ్ళు అసంఖ్యాక చిత్రాలు గీసినపుడు
నీ పాదాల్లో ఫక్కుమంటుంది
నా చేయి ఆధారమైనపుడు.
నీ మేనంతా పండుతుంది
నా చూపులు చేసిన గాయాలు...మందారాలై విచ్చుకున్నప్పుడు ...@శ్రీ

||కన్నుల్లో... నీ రూపమే ||

నా కనుపాపల్లో దాగిన నీ సౌందర్యం 
మబ్బుల మాటు వెన్నెలరేని చందం.

రెప్పల చాటున దాగిన నీరూపం 
వెన్నెల్లో సైతం తళుకులీనే తారాదీపం.

కన్నుల్లో నీరూపం చేసే నృత్యాలు
చీకటి యవనికపై సిరివెన్నెల లాస్యాలు.

గుప్పెట్లో దాగని రవికిరణంలా
రెప్పలపై కూడా కనిపించే నీ సమ్మోహన రూపం

నిను నే కోరే వరం
నా కంటిలో నీ శాశ్వత నివాసం...@శ్రీ 

|| రాశుల రాశి ||

 

చలించే ఆలోచనలతో నీవు _ మేషానివే. 

దూకుడుగా రంకేసే యవ్వనంతో నీవు _ వృషభానివే

నీరాశి నారాశి కలిసెడి వలపుల వారాశితో _ మనం మిధునమే

పట్టిన పట్టు విడవని నీవు _ కర్కాటకమే 

సింగపునడుము తో కులికే నీవు _ సింహానివే

మూర్తీభవించిన కన్నెసొగసులతో నీవు _ కన్యవే

అందాలను సమతూకంలో ఉంచిన (నడుముతో) నీవు _ తులవే

అలుకలో విషపు వాక్కులతో గుచ్చే నీవు _ వృశ్చికానివే

ఎక్కుపెట్టిన మదనుని విల్లంటి దేహంతో నీవు _ ధనువే

సర్వశుభంకరివైన నీవు _ మకరివే

తొణకని సౌందర్య కలశాన్ని తలపిస్తూ _ నీవు కుంభానివే

వేటగాళ్ళను వేటాడే జలపుష్ప నేత్రాలతో _ నీవు మీనానివే.

(ఇందులో కొన్ని రాశుల లక్షణాలు ..కొన్ని అందాల పోలికలు ...)....@శ్రీ...

|| పెంచుకో ఆయుర్దాయాన్ని ||

|| వానజల్లు గిల్లుతుంటే ||

మదనుడికి తోడైంది తొలకరి
తపించే తనువులను చినుకుశరాలతో వేటాడుతూ
మనలో సెగలను రగిలించేస్తూ


నీలో చోటు వెతుక్కుంటోంది ప్రతి చినుకు
నే తాకని స్థానంలో ముద్దాడాలని
నీ మేనిపై జారుతూ జలపాతాలను వెక్కిరించాలని.


చినుక్కీ పక్షపాతమే.
ఇద్దరం తడుస్తున్నా
నిన్నే ఎక్కువ తడిమే(పే)స్తోంది నన్నెగతాళి చేసేస్తూ


ఒక్క చినుకుని కూడా దూరనీయద్దు
ఈ తొలకరిలో కలిసి తడిసే మనమధ్య...

ధన్యమౌతోంది...రాలే ప్రతిచినుకు
మన వలపులజల్లులో తడిసాక
మన ప్రేమసాగరంలో మునిగి తేలాక.                      ...@శ్రీ